دهقانی تبرش را پیدا نمی کرد. به پسر همسایه شک کرد. او را زیر نظر داشت. رفتار پسرک عینا شبیه رفتار یک تبر دزد بود. حتی چهره اش هم چهره ی یک تبر دزد بود. حرف هایی که می زد چیزی  جز حرف های یک تبردزد نبود. تمامی حالت ها و رفتارهایش نشان از یک مرد تبر دزد داشت!