کورش در دوران زمامداری خود، از سیاست اقتصادی و اجتماعی عاقلانه ای که کمابیش بر اساس خواسته های کشورهای وابسته بود، پیروی می کرد. از این سخن او که می گوید: «رفتار پادشاه با رفتار شبان تفاوت ندارد، چنانکه شبان نمی تواند از گله‌ اش بیش از آنچه به آنها خدمت می کند، بردارد. همچنان پادشاه از شهرها و مردم همان‌ قدر می تواند استفاده کند که آنها را خوشبخت می دارد.» و نیز از رفتار و سیاست همگانی او، به خوبی پیداست که وی تحکیم و تثبیت پادشاهی خود را در تأمین خوشبختی مردم می دانست و کمتر به دنبال زراندوزی و تحمیل مالیات بر کشورهای وابسته خود بوده است.