وب ۱ بسیار محدود و ساده بود و تنها تعدادی نسبتاً اندک از مؤسّسات گوناگون، دانشگاه‌ها، مراکز تبلیغاتی و غیره به ایجاد مطلب و محتوا بر روی آن مبادرت می‌نمودند. این در حالی بود که کاربران در وب ۱ تنها امکان دسترسی به اطّلاعات موجود و استفاده از آن‌ها را داشتند و نه توان ایجاد و یا تغییر آن را . اما در وب ۲ کاربران قادرند خود به ایجاد و خلق محتوا اقدام نمایند، آن را ساماندهی و تنظیم کنند، دیگران را در اطّلاعات و داشته‌های خود شریک و سهیم سازند و یا به انتقاد و تغییر آن بپردازند.